بررسی ترکیب بهینه سین‏بیوتیکی بین باکتری پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici و پربیوتیک‏های اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید

مقدمه:استفاده هم‏زمان گونه‌های پروبیوتیکی به همراه پربیوتیک‌های مناسب (سین­بیوتیک) به عنوان سوبسترا برای افزایش غالبیت و رشد پایدار باکتری‏های پروبیوتیکی، به علت ناتوانی گونه‌های پروبیوتیکی برای تشکیل کلونی پایدار و حفظ غالبیت در میکروبیوتای روده‌ای آبزیان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیب­های مختلف سین­بیوتیکی باکتری پروبیوتیکی Pediococcusacidilactici با پربیوتیک­های اینولین، الیگوفروکتوز، زایلوالیگوساکارید به منظور معرفی بهترین ترکیب سین­بیوتیکی بود. مواد و روش‏‏ها: باکتری P. acidilactici در محیط‏های حاوی پربیوتیک­های اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید رشد داده شد. میزان رشد باکتری‏ها و اسیدیته نهایی محیط تحت شرایط کشت بی هوازی بررسی شد. به‏علاوه تعیین کمی مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (بوتریک، پروپیونیک و استیک اسید) تولید شده در هریک از تیمارهای سین­بیوتیکی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رشد باکتری P. acidilactici در ترکیب سین‏بیوتیکی با زایلو‏الیگوساکارید به‏طور معنی­داری بیشتر از سایر تیمارهای سین­بیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک بود (P value 0.05). همچنین اسیدیته نهایی محیط نیز در تیمار P.acidilactici با زایلو­الیگوساکارید کاهش معنی­داری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (P value 0.05)، بیشترین میزان بوتریک اسید تولید شده مربوط به تیمار P. acidilactici با زایلو الیگوساکارید بود که اختلاف معنی­داری با سایر تیمارها داشت (P value